Ik leev de Bohn! Wirklich!
Eine plattdeuzsche Kolumne von Uwe Hansen
Öber de DB, de Düütsche Bohn warnt jo oft räsoneert in den düütschen Blätterwold, in’t Radio un dat Fernsehn. Un meist elkeen Stünn meckert Jichenseen bi Facebook. Ober Dor mit, dat is mein Meenen, doot de Lüüd de Bohn bannig Unrecht. Dat is op düt Rebeet jüst so as mit de Themen School, HSV un Autofohrn! Bi de Bohn mütt een doch bedenken, wat se elkeen Dag Millionen van Minschen öber Millionen van Kilometer in RC, IC, ICE, S-Bohns, in Busse, un S-Bohns, van A na B bringt, babento noch Autos un Fohrrööd verleent, un jümmers noch op eere Scheenen den allergröötsten Andeel van uns Warenvukiehr bewarkt. Oftins kümmt de Meckeree ok dorvan, wat de Lüüd Ärger mit dat Bahnpersonal harrn. Ober ok dorbi is dat jo so: De mehrten Begegnungen sünd fründlich! Un mitünner lehrst du wölke kennen, de sünd sowas van kompetent un kundenfründlich, dor kunn sük mennig een Behörde een Schiev van affsnieden.
So güng uns dat güstern hier in Bochum. De Bohn harir mi online Bescheed geben, wat dat een Problem mit uns Torüchreis no Hamborg geebnet un ik schull mi man mol erkünnigen. No ärgerliche twintig Minuten keum ok endli an de Reeg.
De fründliche Beamte bekeek sük mien Onlineticket, schüttkopp un meent smuusternd: „Hebbt se sülms mookt wat? Na ja, Internet!“ Un findt den Fehler un kann uns sogar noch Sitzplätze reservieren, de mi dat Internet, bi keeneen Vuseuk , partu nich geben wull. Ik heff denn seggt: „Ich liebe die Deutsche Bahn!“ Dor op he: „Das war nun doch nich ehrlich, oder?“ Jo, wür dat! Un de Mann hett dat Loov van sein Arbeitgeber verdient. Wiel dat he för er, de DB, und dat säker Dag för Dag, för lüttes Geld, dat fründliche Gesicht is. Un wenn sük nu bi de Böbern van de DB, een findt, de loven will: Genau wür dat an’n 24. April obends gegen söss. In dat Bochum HBF. Reisecenter.
