Anroop vör Klock negen!.
Kommentar von Uwe Hansen.
Du kannst noch so veel ehrenamtlich üm de Nees hebben: Wenn Du as Rentner man blots eenen Arbeitsplatz in dien Wohnung hesst, denn so hesst du slechte Koarten. Wiel, jedereen weet jo, wat du in’t Huus erreichbar büst.
Sünnerlich meent ganz veele Lüüd, Minschen öber 65 sünd jümmers good utslapen, sünd jümmers freuh op’n Bett un stoht twüschen Klock fief un söss wedder op. Jüst dor liggt ober dat Problem. Oder mien Problem! In de meisten Ehrenämter arbeitst Du jo tohoop mit Minschen de noch in Lohn un Brot sünd. Also speelt sük meist allns na Fierabend aff. Un so goht veele Abende hen. Ober Du bliffst mit de Wilt van de Jungen in Kontakt, un dat is good so. Bringt ober mit sük, du büst oft obends nich erreichbar.
Dormit fangt mien Problem an: Meist mütt ik, wenn ik na so een „Event“ to Huus bün, noch een beeten affspannen. Tomeist langt dat nich to miehr as de Tagesthemen. Dat Wetter krieg ik denn all nich miehr mit! Ik heff de häufigste Männerkrankheit! Seggt mien Inge: Vör’t Kiekschapp in’n Sessel inslapen! Jichenswennenn sliek ik mi denn op’n Bett. Un mutt mien Wecker stellen, wenn ik freuh waak warrn will. Freuh, dat is bi mi so Klock acht rüm. Kann ober ok ween, ik heff nix op den Zettel. mütt nich noch gau de Geschicht schrieben oder anneres. Un meist jüst denn passert sowat as vanmorgen: Telefon! Halbig neegen! Uns goode Bekannte! Weet wat ik jüst Strohwitwer bün. Un meent, se mütt mi, dor an erinnern, wat ik doch bi den Spezialistendoktor anroopen sall. Un denn to’n Sluss : Büst mi doch ne beus? Heff ik di etwa opweckt?“ Nee mien Leebe, bün ik nich! Man du hesst bannig Glück hatt! Wenn ik so ut de Puuch jagt warr, funktschoneert ok mien Gnadderigkeit noch nich so richtig! Ober nu!